Burgos in zicht

Op dit moment bevind ik mij in een gezellige herberg naast een heerlijke houtkachel. Helaas moet ik deze kachel delen met zo'n 25 paar heerlijke riekende schoenen, maar dat mag de pret niet drukken.
We kunnen vanuit deze locatie de stad Burgos bijna zien liggen. Nog zo'n 24 km en we zijn weer terug in de bewoonde wereld.
De afgelopen dagen hebben we wat afwisselend ervaren. Van warme dagen, lopend over asfalt, tot regenachtige dagen over modderpaden maar alles heeft zijn eigen schoonheid en tegelijkertijd ook zijn eigen uitdagingen. Ik heb een paar dagen van 30km gemaakt maar vanwege de ietwat lastige afstand tot Burgos, plus de conditie van mijn voeten, heb ik er voor gekozen om op dit moment 2 korte dagen te maken waardoor ik morgen vroeg in de stad zal arriveren en genoeg tijd zal hebben om de stad te bezichtigen.

Van de route onderweg heb ik deze keer niet zo veel foto's omdat ik redelijk met mezelf bezig ben geweest. Er is weinig huid op mijn voeten over waar zich geen blaren bevinden en het hing er een beetje om of eea ging ontsteken. Gisteren heb ik zelfs een halve etappe hardgelopen om maar op een of andere manier door de pijn heen te komen.
Tijd voor goede goedverzorging dus.
Gisteren, na een lange dag, ben ik aangekomen in Villafranca, samen met een grote klas Amerikaanse schoolkinderen die kennelijk ongeveer gelijktijdig, met z'n allen, deze route lopen. Met andere woorden... er was geen plaats meer in de herberg (en ook de kerk was gesloten) waardoor ik genoodzaakt was om samen met wat bekenden en onbekenden een hotelkamer te delen. En het was genieten...
Al waren mijn gedachten eerder wat minder in de geest van de Camino, door van de nood een deugd te maken en maar even te hebben genoten van de luxe van een ECHTE handdoek na een heerlijke douche, zijn mijn voeten alweer een stuk opgeknapt en heb ik vandaag alweer aardig kunnen lopen.
Misschien heeft de JW van Ben en Inge ook wel wat geholpen om de spieren wat losser te maken.

De geest van de Camino blijft gelukkig nagenoeg hetzelfde. Het is heerlijk om met allerlei mensen vanuit de hele wereld en hele diverse achtergronden te praten en te genieten en gewoon met elkaar te communiceren als mens en de rest volledig achterwege te laten.

Vooral de kleine, ietwat alternatieve herbergen langs de route zijn enorm aangenaam en de sfeer is daar vaak uitstekend. Vaak zijn dit ook de herbergen waar men geen vaste prijzen rekent maar waarbij je een donatie kunt doen, afhankelijk van de inhoud van je beurs en hoe je de overnachting plus diner ervaren hebt.
De regio waarin ik mij momenteel bevind is overigens sowieso iets minder welvarend waardoor de prijzen hier een stuk lager liggen. De zeer oude herberg waarin ik mij nu bevind, bijvoorbeeld, rekent 5 euro voor een bed en zojuist heb ik van een heerlijk driegangenmenu genoten (met een goed glas wijn uiteraard) voor een tientje.
Sommige kerken openen hun deuren 's-middags voor pelgrims die helemaal geen bed meer kunnen vinden en ik kan je vertellen dat dat helemaal zo verkeerd nog niet is (zie foto) om daar te verblijven.
Morgen hoop ik overigens de meeste mensen weer terug te zien die ik de afgelopen dagen gepasseerd heb en/of die een ander ritme hebben dan ik.

P.s. Ondanks al deze gezelligheid mis ik iedereen thuis uiteraard ontzettend en hoop dat jullie mij ook een beetje missen ;-)